همانطور که میدانیم عقد نکاح در حقوق کشور ما به دو صورت دائم و موقت انجام می‌پذیرد، در این مقاله به دنبال آن هستیم تا ازدواج موقت و احکام و شرایط آن را در قالب چند نکته توضیح دهیم.
ازدواج موقت نیز مانند نکاح دائم تنها زمانی صحیح است که نشان‌دهنده قصد جدی طرفین آن بر ازدواج باشد. ماده 1075 قانون مدنی در این خصوص گفته است ازدواج موقت نکاحی است که برای مدت معینی واقع می‌شود. اگر که به هنگام برقراری نکاح، مدت آن معلوم نشود و مشخص شود که قصد طرفین آن ازدواج موقت بوده است، در این صورت عقد باطل است.ک اما اگر که مدت معلوم نشود و قصد طرفین نیز معلوم نباشد، اصل بر آن است که نکاح دائم بین آن دو برقرار است؛ لذا در ازدواج موقت ضروری است که مدت آن تعیین شود.
یکی از آثار مالی ازدواج مهریه است که از حقوق مالی زن محسوب می‌گردد و تعیین میزان آن بنا بر تراضی طرفین است. برخلاف نکاح دائم که اگر در آن مهر تعیین نشود آن نکاح نافذ است، در نکاح موقت مهر لزوماً باید تعیین گردد وگرنه آن نکاح باطل محسوب می‌شود.
نفقه نیز که به مفهوم تمام نیازهای متعارف زن از جمله مسکن، لباس، غذا، هزینه‌های بهداشتی و درمانی و بسیاری موارد دیگر است، تعهدی است بر گردن مرد که ریشه در قانون دارد و بر اساس ماده 1106 قانون مدنی تکلیف شوهر پرداخت نفقه به زن است و این حق در نکاح دائم قابل اسقاط نیست و هر قراردادی مخالف آن باطل است. اما برعکس در ازدواج موقت، شوهر تکلیفی به پرداخت نفقه ندارد مگر آنکه شرط شود یا آن که از اوضاع و احوال اینگونه برآید که مرد باید به زن نفقه بدهد. به طور مثال اگر که مدت این نکاح طولانی باشد، اینگونه به نظر می‌رسد که مرد باید نفقه زن را بپردازد.
بحث طلاق نیز در نکاح موقت بسیار بحث برانگیز است. در این نوع نکاح طلاق اجرا نمی‌شود و جدایی طرفین به حالت‌های مختلف دیگری متصور است. این حالت‌ها عبارتند از انقضای مدت نکاح، بذل مدت، فسخ نکاح و فوت. پس در حقیقت طلاق ویژه نکاح دائم است و در خصوص نکاح موقت واژه طلاق صحیح نمی‌باشد.
عده مدت زمان مشخص شده توسط قانون است که تا انقضای آن، زنی که نکاحش به هر دلیلی اعم از طلاق یا فوت شوهر و یا ... باطل شده است، نمی‌تواند مجدداً ازدواج کند. پس از اتمام ازدواج موقت بر اساس هر کدام از دلایلی که ذکر شد، عده آن برای زنی که حامله نباشد دو طهر است و اگر که زن بر اساس سن خود عادت زنانگی نداشته باشد در آن صورت این عده زمانش 45 روز است. برای زنی که حامله است عده تا زمان زایمان او ادامه دارد. عده زنی که شوهرش فوت شده است چه در عقد دائم و چه در عقد منقطع چهار ماه و ده روز است مگر آن که زن حامله باشد که در آن صورت باز هم تا پایان حاملگی و زمان وضع حمل باید عده را نگه دارد.
برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد می کنیم به شهرداد مراجعه کرده و اپلیکیشن حقوقی این مجموعه را به صورت رایگان دانلود نمایید تا به تمامی قوانین دسترسی آسان داشته باشید.
مطالب جالبی داره این سایت شهرداد ممنون که معرفی کردید